‘Literatuur komt voort uit het rijk van de geest, en die binnenwereld is expansief, eindeloos, onbegrensd. Afbakening ervan is tegennatuurlijk.’ – Auke Hulst, 2018
Weinig Nederlandse schrijvers zoeken in hun werk zo consequent de grenzen van de literatuur op als Auke Hulst: die tussen disciplines – literatuur, muziek, graphic novel, fotografie, poëzie en essayistiek –, tussen genres, maar ook tussen intuïtie en verstand en tussen engagement en isolement. Tijdens zijn gastschrijverschap onderzoekt hij waar deze gebieden samensmelten.
